tərpətmək

f.

1. Hərəkətə gətirmək, hərəkət etdirmək; qımıldatmaq. Kərim baba sükut ilə başını tərpətdi. A. Ş.. <Rəşid> ani olaraq uzun kirpiklərini döyərək qara, nazik qaşlarını tərpətdi. M. İ.. // Əsdirmək, titrətmək, laxlatmaq, yerindən oynatmaq. Basdırılmış ağacı tərpətmək olmaz.

2. Hərəkətə gətirmək, getmək üçün hərəkət etdirmək. Faytonçu atları tərpətdi. Ə. H.. Ayaz atı tərpədib həyətdən çıxdı. Ə. M..